Oś "istotności" stanowi pewne continuum. Jednocześnie jest ona osią rosnąco-malejącej problematyczności. Np. moralność nie ma w sobie niczego problematycznego. To mi się podoba.
Filozofia stawiająca pytania dostrzega zaś problemy nawet tam, gdzie już udzielono odpowiedzi i uznano je za oczywiste. Ponieważ stoi najwyżej, filozofia pyta również o samą etykę. Jestem ZA.
Jednak mam pewne wątpliwości odnośnie do terminologii zastosowanej na osi rzędnych. Ze schematu wynika, że działalność filozofa to opisanie tego wszystkiego, co dzieje się "poniżej". Jeżeli ma to opierać się na maksymalnym problematyzowaniu, to czy można nazywać to systemem? Jest to raczej opis systemu/ów.
Oś "istotności" stanowi pewne continuum. Jednocześnie jest ona osią rosnąco-malejącej problematyczności. Np. moralność nie ma w sobie niczego problematycznego. To mi się podoba.
ReplyDeleteFilozofia stawiająca pytania dostrzega zaś problemy nawet tam, gdzie już udzielono odpowiedzi i uznano je za oczywiste. Ponieważ stoi najwyżej, filozofia pyta również o samą etykę. Jestem ZA.
Jednak mam pewne wątpliwości odnośnie do terminologii zastosowanej na osi rzędnych. Ze schematu wynika, że działalność filozofa to opisanie tego wszystkiego, co dzieje się "poniżej". Jeżeli ma to opierać się na maksymalnym problematyzowaniu, to czy można nazywać to systemem? Jest to raczej opis systemu/ów.
os rzędnych miała być raczej osia rosnącej abstrakcji
ReplyDeleteprzykłady (pojecie, teoria, system) faktycznie są zbędne i wprowadzają chaos